İlkokul da hayatını öğrenerek tanımaya başlamıştım Mustafa Kemal ATATÜRK'ü. Bize anlatılanlar annesi Zübeyde Hanım babası Ali RIZA Efendi vede tarlada nasıl karga kovaladığı daha sonra askeri okula gidişi...Bizi düşmanlardan kurtarandı O dev gibiydi küçücük yüreğimde.
Severdim hatta sevmek zorundaydım minnet duyuyordum çünkü sevmezsem suçluluk hissedeceğime inanıyordum ,kimseyle bu duygumu paylaşamazdım...Bazen fazla abartı olduğunu düşünüyordum hep aynı nakarattı anlatılanlar..Çocukların dilinden çocukca anlatımdı belkide.Sonuç olarak çocukca seviyordum.
İlkokuldan çıkıp ortaokula başlayınca devrimler inkilaplar derinlemesine işleniyor hal böyle olunca düşüncem değişiyordu..İyiki o kurşun göğsünde taşıdığı saate çarpmıştı.Birde karlar üstünde yattığı resim çok etkilerdi beni sanki kuş tüyü yatakta yatarmış gibi öylece kıvrılıp yattığı..
Lise çağlarımızda siyaset hayatımıza girmişti Mustafa Kemal ATATÜRK değildi siyasetimiz sağ yada soldu..Kimse ATATÜRK le ilgilenmiyordu..İlgilenilen kişiler Lenin,Castro ve tekrar Osmanlı padişahlarıydı..Sağda ölse can yanıyordu solda ölse sonuçta ölenler bizim insanımızdı."Atatürk hayatta olsaydı bunlar olurmuydu"diyordum?
Seni bize az anlatmışlar.
Mustafa Kemal ATATÜRK son yıllarda yaşadıklarımızdan sonra seni çok daha yakınen tanıdım sana olan sevgim şimdi sevdaya dönüştü seni çok daha iyi anlıyorum ve görüyorumki şimdiki çocukların ve gençlerin sana olan sevgisi sevda gibi büyüyor.
Bugün seni Ülke olarak saygımızı sevgimizi ifade edebilmek adına 1 dakika andık
İzmir'i görecektin paşam sonsuz sevgiyle sessiz çığlıklar atıyordu.Şahit oldum bir otobüs tıklım tıklım herkes ayakta sana ağladı sevdasına ağladı.
Seni şimdi çok daha anlıyoruz bıraktığın yerden CUMHURİYET hiç ayrılmayacak.
Ruhun şad olsun MUSTAFA KEMAL ATATÜRK..
10 Kasım 2009 Salı
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)